Erken uyarı sistemlerinin eksikliği ve deniz seviyesine ilişkin yeterli veri bulunmaması, birçok insanın kaçmak için yeterli zamanı olmamasına yol açtı. Tsunaminin doğal bir uyarı işareti olan okyanus geri çekilmesi, birçok kişi tarafından fark edilmediği için felaketin boyutu daha da büyüdü.

Tsunaminin ardından geçen yıllar boyunca etkilenen topluluklar yeniden inşa edildi, ancak kayıpların acısı hala taze. Sevdiklerini kaybeden aileler, 20 yıl sonra bile bu trajedinin etkisini derinden hissediyor.

Bu felaket, dünya genelinde bir uyanış çağrısı olarak kabul edildi. Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi, tsunami bilimi ve erken uyarı sistemlerine yapılan yatırımları artırdı. Okyanuslara yerleştirilen yeni şamandıralar ve gelişmiş sismik izleme sistemleri, benzer felaketlerin önlenmesine katkı sağladı.

 Felaketin 20. yıl dönümünde, bu trajediyi yaşayanlara saygı duruşunda bulunulurken, dünyanın dört bir yanındaki bilim insanları ve hükümetler, gelecekte benzer olayların etkilerini en aza indirmek için çalışmalarını sürdürüyor.

2004 Hint Okyanusu tsunamisi, doğanın yıkıcı gücünü ve insanların buna karşı ne kadar hazırlıksız olabileceğini bir kez daha gözler önüne serdi.